De slavink is de kwintessens van carnivoor Nederland. Zo’n drolletje gehakt met een streep spek eromheen, afgepast, opgerold en bovenal ongehoord goedkoop. Kinderen vinden het lekker, want doorgaans knallend zout en kwistig voorzien van hoerakruiden, mama blij want makkelijk en niet te verpesten en kinderen blij, en papa, tja, papa, ach, dan krijgt hij er desnoods twee wat die krengen zijn zo klein.

Ik word oprecht giechelig als ik denk aan al die brave medelanders die stoer roepen dat ze geen varkensvlees eten. Om te beginnen is daar niks stoers aan, want varkensvlees is gezond en lekker, ook de vettere stukken, maar voorts blijkt de kreet ijdel. Het gemaksaanbod en de vleeswaren in het vleesvak en bij de slager bestaat voor het overgrote deel uit varkensvlees, van de Gelderse schijf tot de leverworst. Varken is goedkoop en dat is een argument waar in Nederland alles mee staat of valt.

Nou die slavink. Dat is niet een culinair icoon dat uit mistige VOC-tijden tot ons gekomen is, maar de winnende inzending van de Larense slager Ton Spoelder voor de Nationale Slagerswedstrijd in 1952. Hij gebruikte geen gehakt, maar het ‘deeg’ van rookworst. Ook puur varkensvlees, met een gulle lik wederopbouwsentiment en ontluikend, naoorlogs welvaren. Het waren tijden dat de gemiddelde Nederlander beslist niet elke dag vlees at of kon betalen. Nu kan het wel maar willen we niet meer, en toch gaan die slavinken over de toonbank, huiveringwekkende smaakgedrochtjes vol paprikapoeder en uipoeder en wie weet wat nog meer. Kom, dacht ik daarom onlangs, Dat Moet Toch Lekkerder Kunnen? Puur varkensgehakt smaakt fantastisch, dat kruiden we zelf en rollen het in ons favoriete spek. Ik nam Zeeuws. En ik vond dat een Chinese smaak mij goed uitkwam. Kortom, kneed het gehakt goed door met de knoflook, kruiden, het wit van de lente-ui en wat zout. Goed kneden is het geheim van niet uit elkaar vallende gehaktballen, maar dat wist u. Geen ei erdoor, dat maakt het te compact. Vorm er slavinken van en rol ze in het spek. Vastprikken hoeft niet, het blijft zo ook wel zitten. Bak ze in een scheutje olie op niet te hoog vuur en draai ze af en toe, want het spek moet kleuren; daar wordt het lekkerder van. Bak naast de slavinken de gember en bestrooi op het laatst met het groen van de lente-ui.

Zelfgemaakte Chinese slavinken

Voor 4 personen

400 gram varkensgehakt

1 teen knoflook uit de knijper

1 eetlepel Chinees vijfkruidenpoeder

1 theelepel suiker

1 lente-uitje, fijngesneden

4 of 8 lange repen Zeeuws spek

olie

3 cm verse gember, in plakjes