Cèpes. Porcini. Steinpilze. Klinkt aardig hoor, maar lang niet zo mooi als ‘eekhoorntjesbrood’. Wij hebben de leukste naam voor de Boletus edulis, de lekkerste paddestoel uit het bos. Een toverboleet is het, een magische zwam met een aroma dat truffels naar de kroon steekt, aards, doordringend, van mos en natte […]
Fluf. Gestolde lucht. Groen waaisel, hellekweek uit de kas van dr. Frankenstein. Ik heb het over die miniplantjes van kruiden uit de supermarkt. ‘Biologisch’ zijn ze, zegt de verpakking. Ik kan het nauwelijks geloven. Hier moeten cortisonen aan te pas gekomen zijn, of anabole steroïden, of hoe heten die spullen […]
Al eens in een vis gesneden? Zo met een mes door zijn flanken, sneden trekkend die nauwelijks zichtbaar zijn, aanvankelijk, koele, verborgen voren, als geheime afgronden in gletsjerijs. Maar haal je duim erlangs, voorzichtig, en ze wijken, ze openen om het blanke vlees eronder te laten zien, om je laten […]
Pijnboompitten, laten we het daar eens over hebben. Gister heb ik er weer eens een heel pannetje vol van laten verbranden, dus dat is een mooie aanleiding. Gekke nootjes zijn het, zaden uit dennenappels, pijnboomappels, hoe noem je die dingen, all the way uit aangenaam betemperatuurde landen, als ik de […]
‘Ich hört ein Bachlein rauschen, wohl aus dem Felsenquell.’ Jaja, de afgelopen week was deze ehemaligen zanger in het Duitse. Bächlein hie, Bächlei da, Bächlein überall, bij de Moezel, in de Nahe, in het Schwarzwald. En daar was het, in Hotel Hirsch in Bad Peterstal, dat ik weer eens de […]
Dressings heten ze. Yoghurtdressing, honing-mosterddressing, italianodressing, Franse dressing. Soms zijn ze wit, vaker is het dun snot met gekleurde vlekjes die op mirakelse wijze blijven zweven. Proeven: nooit zomaar fris maar zoetzuur, altijd weer zoetzuur met vooral veel zoet, en dan dat dun glibberige, klam door je mond tastende, kleefkledderige […]
Jazeker, daar is hij dan weer: de zon. Weet je nog wel, van vroeger, van vorig jaar, dat helle ding daarboven waar je helemaal warm van werd, of zelfs te warm, te heet, dat je moest vluchten naar een koelere plaats die ‘schaduw’ werd genoemd?Ik vind dat ik het nóg […]
We mochten het zelf proberen: vanaf een steiger die recht in een kolkende Laplandse rivier steekt met een schepnet vis uit het water scheppen. Houtingen zwemmen in september net als zalmen tegen de stroom in om ergens aan de bovenloop te gaan paaien. Maar ze zijn niet zo sterk en […]
In het kader van de Algemene Berichtgeving over Visfilering hier bij uitzondering een bijdrage van onze eigen Volkskoker Marcus Huibers: Leuk hoor, dat kopen op de klok van de Scheveningse visafslag waar collega Kleyn het gisteren over had. Maar wat hij er niet bij schrijft is dat dat bieden nog […]
Geen tarbot zo bont, of er zit wel een vlekje aan! Hoewel, niks hoor. Heel veel tarbotten hebben geen vlekje. En als ze hem wel hebben, betalen de handelaren er minder voor. Veel minder. De Volkskeuken is in de personen van Marcus Huibers en mijzelf naar de Scheveningse visafslag getogen, […]
Het laatste Volkskrant Weekendrecept van het seizoen, maar ook van het jaar! Na de zomer maken we een heel andere rubriek in het VK-magazine. Daarin gaat het om het bespreken van boeken. Nu dan nog een echt zomers recept, voor gegrilde vis met pastis. Erbij onze eigen Opperdoezertjes. Morgen de […]
De trein terug uit Düsseldorf is als de nachttrein naar Parijs van weleer: vol. Vol met mensen, in de stoelen, in de gangen, op de vloer, pratend, hangend, zoenend, slapend. Een baby huilt, er wordt Engels gesproken, Duits, Italiaans, iets Slavisch gefluisterd. Om acht uur ‘s avonds schuurt de zon […]