Comfort food, wat is dat voor u? Boerenkoolstamppot, erwtensoep, pasta met tomaat? Voor heel veel aardbolbewoners is het rijst. Mijn Braziliaanse bijna-schoonzoon bijvoorbeeld. Hij heeft geen staart, maar hij begint toch wel degelijk te kwispelen als er rijst op tafel komt. En ik kan met hem meevoelen. Een goed bord […]
Kregen ze maar royalty’s op chilipepers, de Mexicanen. Maar ja, wie van de Mexicanen; eigenlijk zou het naar de afstammelingen van de oorspronkelijke bewoners moeten gaan, maar Mexico is allang een ratjetoe, een mensenmix. En vervolgens kunnen Brazilianen en Equadorianen en Venezolanen ook copyrights claimen, want zowel in Midden- als […]
Zonlicht, ik leef erop. Net als de rest van het aardse leven, of althans een groot deel ervan (leven er geen vreemd gemuteerde bleekwitte visjes in grotmeren? Monsterlijke weekdieren in oceaantroggen van tien kilometer diep?). Wij bolbewoners huppelen en dartelen met zon, groeien en bloeien, ruilen CO2 voor zuurstof, mits […]
Hebt u misschien twee ons bloem gevonden? Vorige week raakte die zoek bij de eindredactie van de Volkskrant, hij was bedoeld voor een appeltaart. Tot het paasweekend zijn ze doorgegaan met zoeken, maar op een gegeven moment moet je het opgeven. En toen kwam ook nog dat onderzoek van Grand’Italia […]
Een bittere smaak, een verlammend bittere metaalsmaak die zich innig om elke binnengeschoven hap vouwt, die het feestje dat eten telkens weer is tot een parodie maakt, ik schreef er een jaar of twee geleden over. Het overkwam me zomaar. En na een frisse portie internetten vond ik een vermeende […]
Een smerige, bittere smaak in mijn mond, alsof ik een paracetamolletje aan het opsabbelen was, dat had ik een poos geleden. Zomaar, opeens, vanuit het niks. Zolang ik niks at, ging het, maar kwam er iets in mijn mond – dat heb ik wel eens – dan smaakte het bitter. […]
Knoflook, ah, knoflook, dat is het ingrediënt dat je tot wereldburger maakt, tot gastronaut zoals Keith Floyd het bedoelde, de bol die je verheft boven de Hollandse drassigheid, die Franse en Italiaanse en Spaanse horizonten opent en je op geurige winden weg voert van minkukelig maggi-, knorr-, unox- en honiggedoe. […]
Terwijl de beek murmelt, de cicaden in de bomen juichen en ik de 35 graden van de Corsicaanse schaduw trotseer, lees ik op Volkskrant.nl/volkskeuken het culinaire wedervaren van Mac van Dinther in New York. Hij betaalt er weer eens bakken geld voor driesterrendiners. Daaronder prijken de rituele bezwaren van lezers […]