Rosé is terug, rosé is in. Het schijnt allemaal begonnen te zijn op de stranden, waar trendy jongeren het kleurtje leuk vonden. Smaak schijnt voor dat soort mensen minder belangrijk te zijn. Maar geef toe, rosé heeft een fraaie tint. Die nog kan verschillen, hoor, ze zijn er van heel bleek roze tot oranje. En bruinig zelfs, maar die zijn ‘over de kop’, te oud, muf, dood.

Inmiddels zijn de supermarktbladen er ook op gedoken. Rosé, zo leren we, is zomerwijn, rosé is overal goed voor, rosé drink je bij alles, salades, gebraden kip, barbecue, pasta, prettig gezelschap. Het is de nieuwe Haarlemmer Olie voor culinair en sociaal gebruik. Maar echte wijnliefhebbers, zowel de scherpslijperige zeurpieten als de meer losbollige drinkers, zijn op zoek naar de ideale ‘wijnspijscombinatie’. Daar is veel over te doen, de laatste jaren. Professionals als sommeliers en wijnschrijvers fronsen de wenkbrauwen en zoeken uit of de in ganzenvet gesmoorde zalmtongetjes beter af zijn met Schotse chardonnay of toch die viognier van Texel. Zo meent men ook dat rosé helemaal niet de grootste gemene deler is voor elke maaltijd. Ongelijk hebben ze niet. Tuurlijk, onder de juiste zomerse omstandigheden smaakt rosé bij alles, vooral tweede en derde flessen. Maar wie zijn kritisch proefvermogen niet helemaal uitschakelt, ontdekt dat er wel degelijk gerechten zijn waar rosé niet op zijn plek is, en andere waar het zonnetje juist extra begint te schijnen. Die laatste zitten dikwijls in de mediterrane hoek, met vis, groente, olijfolie en knoflook. Lekker. Een recept voor gebarbecuede verse sardienen met Provençaalse tomaten:

 

Sardines op de barbecue met Provençaalse tomaten

Hoofdgerecht voor 4 personen

4 à 5 verse sardines per persoon

zout

1 citroen

Provençaalse tomaten:

8 rijpe tomaten

2 teentjes knoflook

handje vers gehakte peterselie

3 (liefst oude) witte boterhammen

olijfolie

 

Koop verse sardienen en doe er niks mee. Niet schoonmaken, niet schubben, geen kop eraf. Stook een barbecue op, wacht tot alles wit is en er geen vlammen te zien zijn. Vet het rooster heel licht in en vlij de visjes op het rooster. Draai ze na luttele minuten, zeg drie, op de andere zijde. Gril nog een paar minuten en doe ze op een bord. Bestrooi met fijn of grof zout, knijp er citroensap over en eet. Het gepeuter om vissenvlees te scheiden van graatjes en ander ongerief hoort bij de pret.

Noot: sardienen grillen is asociaal. Het ruikt hevig en de walm wil altijd naar de neuzen en drogende was van de buren.

Provençaalse tomaten maak je in de keuken. Mijn vereenvoudigde versie van het originele recept gaat als volgt: Maak vers broodkruim door een paar korstloze witte boterhammen in de keukenmachine tot kruim te draaien. Als de machine niet pakt, til je hem om en beweegt hem terwijl hij draait. Verwarm de oven voor op 200 °C. Snijd de tomaten dwars door, dus niet van kroontje naar kont. Rangschik ze naast elkaar in een ovenschaal. Bestrooi ze met zout. Hak de knoflook en de peterselie ragfijn, vermeng dit met het broodkruim en olijfolie en bedek de bovenkant van elke tomaat met een beetje van dit mengsel. Zet de schaal gedurende een kwartier in de oven.

 

 

Deze Volkskeuken werd eerder gepubliceerd, op 24 juni 2003.