Malle dingen, courgetteplanten. Invasief. Woekerend. Het ene moment heb je nog leuk wat oranje-gele bloemen, het volgende bulken er gedrochten onder de bladeren vandaan, monsters van meerdere kilo’s, logge, groen en geel verpakte waterzakken met te veel en te grote zaden vanbinnen. Dat begrijp ik althans, want ik ben zelf nooit aan de telerij begonnen. Op de markt in de Tonnerrois kosten courgettes nauwelijks iets en voorts menen vriendelijke buren in ons dorp ons een lol te doen met de horreurs die ze na terugkomst van een paar daagjes vakantie aantreffen in hun tuinen. Die obese bonken zijn door hun smaak heen gegroeid, hebben in de kosmische ordening nog slechts recht op een plekje als decoratieobject of bulkbasis voor soep waaraan ze inhoudelijk niets bijdragen; de smaak moet uit andere hoeken komen, ui, knoflook, specerijen.
Nee, dan de kleintjes. Die giechelen nog, die spartelen van smaak op zo’n jongejuffermanier, verlegen en uitdagend tegelijk. Ze worden vaak verkocht door de actieve biologische telers zelf, wakkere types die hun planten maanstandelijk in de gaten houden en al in de ochtendschemering onder het lover duiken om er de verse exemplaren, kleiner dan banaantjes, van de vochtige aarde te rapen. Wat je daarmee doet? Koken kan, bakken is beter, rauw eten wellicht het best.
In een onbewaakt moment deden vrienden J en A mij zo’n spirelli-ding cadeau, een uitvinding waarmee je van groente spaghetti kunt maken.
Rauwe courgette met hazelnoten, munt en feta
Voorgerecht voor 2 personen
2 heel kleine courgettes of 1 gewone, liefst geel
30 g hazelnoten
1 eetlepel citroensap
3 eetlepels uitstekende olijfolie of, beter, hazelnootolie
12 blaadjes verse munt, gesneden
75 g feta
12 paarse of zwarte olijven, liefst met pit
Wat dikke aceto balsamico
Spiraleer de courgettes tot spaghetti of snijd ze in bijzonder dunne plakjes of reepjes. Haal door gespiraleerde courgette twee keer een groot mes, anders wordt het lastig eten straks. Snijd de hazelnoten grof; wellicht is het het beste als je ze een voor een in tweeën hakt. Proef: misschien zijn ze wat flauw van smaak. In dat geval kun je ze even roosteren in een droog koekenpannetje.
Meng de courgette snel met het citroensap, de olie en wat zout. Proef en corrigeer zo nodig. Meng er de hazelnoten door en de helft van de munt.
Maak op beide borden een bergje. Verkruimel de feta er bovenop. Verdeel de munt erover en omring het gerechtje met de olijven. Druppel er spaarzaam aceto over.
4 reacties op “Rauwe courgette met hazelnoten, munt en feta”
Hallo Onno,
Je geeft in jouw recept toert taardeeg aan. Is dit gistdeeg of Quichedeeg.
Groet, Antoinetta.
Ah! Geen gistdeeg zeg, nee, briseerdeeg. Albert Heijn noemt het quichedeeg, inderdaad.
Dankjewel Onno.
Antoinetta.
“Obese bonken” in de soep? Als je kippen hebt, weet ik een betere oplossing: je kunt hen geen groter plezier doen dat zulke waterbuilen in de lengte door te snijden en die in de ren te leggen! Succes verzekerd – en dat proef je terug in de eieren…