Het was een queeste. Een zoektocht. In mijn Bourgondische huisje kookte ik, nadat in de eerste zomer twee overjarige fornuizen amechtig de geest hadden gegeven, op een roefroef gekocht ding van de bouwmarkt. Ach, gas is gas, dus wat maakt het uit.
Dacht ik.
Gas is gas, dat was waar. Maar een oven is nog geen oven. Het in medisch wit ge-emailleerde toestel was niet te regelen en dampte de hitte vooral naar buiten, door een bijkans algehele afwezigheid van isolering. Taarten bakten zwart aan de onderkant en bleven rauw bovenop.
En zo begon het zoeken. Wat in Frankrijk verkrijgbaar was, beviel me niet, en in Nederland was op Smeg na niks dat op flessengas kon draaien. En toen kwam Bertazzoni op mijn pad. Italiaans en nog maar kort geïmporteerd in Nederland, glimmend van de Ferrarilak (de industriëlen waren bevriend), zwaar, solide en indrukwekkend. Na maanden van zoeken en wachten, eigen transport naar het zuiden en een potje ongeschoold installeren staat hij nu zwart te glanzen in mijn keukentje. Elektrische oven, gas bovenop, zo wou ik dat. En als kers op de taart zit er een rond stalen logo in reliëf, een stoomlocomotieverig beeldmerk waar ik telkens aan wil komen. Een therapeut laat me nog weten wat dat betekent.
De Bourgondische slakken zijn er al in geweest – ging perfect – en de wokbrander bovenop heeft een paar puike roerbakken geproduceerd. Ja, Kleyn speelt met zijn nieuwe speelgoed alsof het de ochtend na Sinterklaas is. En vorige week maakte ik iets erg simpels: penne met prei, Parmezaan en munt.
Snijd de prei zo dun als mogelijk; ik gebruik ook flink wat van het groen. Was en droog hem als er dreiging is van zand.
Smoor de prei met de knoflook en 2 eetlepels water onder een deksel in de olijfolie zacht in een minuut of 8. Laag vuur is wat je nodig hebt. Voeg dan de vissaus toe. Kook de pasta al dente in water met 10 gram zout per liter, pak er een kop kookwater af en doe in een vergiet. Meng grondig met de prei en gebruik kookwater om het smeuïg te houden. Voeg op het laatste de munt toe en een paar ferme draaien uit de pepermolen. Geef de Parmigiano erbij.
Penne met prei en Parmezaan
Voor 4 personen
2 preien, middeldik
1 teen knoflook, geplet
4 eetlepels olijfolie
2 eetlepels Thaise vissaus
400 g penne of andere korte pasta
10-15 blaadjes verse munt, fijngesneden
minstens 50 g vers geraspte Parmigiano Reggiano of Pecorino
Op 17 maart 2025 start een nieuwe cursus culinair/wijnschrijven. Intensieve, persoonlijke begeleiding op je eigen niveau en helemaal op maat, gericht op jouw doelen. Klik hier voor informatie.
9 reacties op “Recept penne met prei en parmezaan”
“(…) Een stoomlocomotieverig beeldmerk waar ik telkens aan wil komen. Een therapeut laat me nog weten wat dat betekent.”
Een zwaar ijzeren wiel met vleugels in Stalinistisch perspectief. Jugendstil, Amstelstation. Aan mama’s hand, galmende hal, de geur van natuursteen, het is warm. Vertrouwd en spannend tegelijk; je gaat op reis. Frankrijk! Toch? We eten kip in de trein. Gemorste limonade. Dansende zoete sigarettenrook in het zonlicht.
Max, erkend huiskamerpsycholoog
Ach, Max, geweldig! En jij gaat door waar de pycholoog ophoudt, of misschien wel nooit komt: de poëzie. Had ik jou maar op les bij mijn Schrijfacademie. Niet dat je die nodig hebt…
Ben het nu aan het maken. Doe de munt op gevoel erbij…(staat niet genoemd bij de ingrediënten)
Verdraaid, je hebt gelijk! Ik ga meteen de munt toevoegen. Maar inderdaad, de hoeveelheid is afhankelijk van je eiegn smaak.
Wat een dijk van een fornuis. Onno ik benijd je. Heeft een positieve uitstraling. Mooier dan Max kan ik het niet formuleren.
Italiano, sai.
Welke type fornuis heb je gekocht, Onno
Ik ben ook zoekende en wat ik lees over dit fornuis bevalt me wel!
Groet
Annette
Het is de 60 cm van de professionel lijn, geloof ik. Er zijn maar twee series, of nee, drie, nog een 'rustieke' ook, maar je herkent het aan de knoppen.
Het gaat alleen maar over het fornuis, terwijl deze penne met prei en munt heerlijk is, simpel maar o zo lekker, daar houden we van!