En voorts ben ik van mening dat ‘droog’ in wijn overschat wordt. Zo, dan heb ik dat maar eens gezegd. Natuurlijk blief ik ook geen snoepjeszoet in stoere rode wijnen, maar jongens, jongens, wat wordt er neergekeken op wit met wat aangenaam restzoet. In bubbelland is het nog erger. ‘Brut nature’ moet het wezen, bruis van zure perfectie, wijn die de oren doet krullen, die krijtstrepen trekt achter de kiezen. Schitterend, maar niet altijd. Ondertussen lijken Champagnemakers zich te schamen voor de ooit populairste versie van hun wijn, die ‘demi-sec’ heet maar gewoon friszoet is. Sommeliers preken tegen het zoet, ‘kenners’ voegen zich in het koor. Nou, daar heeft de consument een antwoord op. ‘De demi-sec is bij ons bijna de hardst lopende Champagne,’ zegt Spike Huisman, de wijnman van Albert Heijn. En zo is dat. Op oudejaarsavond smaakt die iets zoete Champ uitstekend bij de hapjes, de huzarensla, het vuurwerk en de oliebollen. Ik proefde de Ivory Label van Lanson: een zonnetje van mousserend geluk, smakkend van amandelgeur, van honing en specerijen. Belletjes die bellen in de winternacht, voornaam zoet en evenwichtig. Op naar 2018!

 

Lanson Champagne Ivory Label demi-sec

Albert Heijn, € 29,99

 

Prijs/kwaliteit 8