Worstelingen heet het boek, met als ondertitel over vlees, idealen en de toekomst van ons eten (Nijgh Atelier, € 15). En worstelen doet schrijver Samuel Levie, van worstmakers Brandt & Levie nota bene, met de belangrijke keuze wel of geen vlees eten. Dat doet hij persoonlijk en oprecht, maar gelukkig is het geen puur filosofische overweging, want Levie heeft zich grondig geïnformeerd over dierenwelzijn, duurzaamheid en economie. Klinkt dat droog en weinig aantrekkelijk? Dat bezwaar valt volkomen weg bij het lezen, vooral door de herkenning van het probleem die voor mij van elke pagina omhoog dampte. Zeer fijn om samen met de schrijver langs alle argumenten te lopen, zeker ook de harde feiten die ik niet paraat had. Spoiler: Levie komt uit bij minder maar beter vlees eten. Voorspelbaar, maar zijn integere beschrijving van de worsteling om daar uit te komen is verplichte leeskost voor iedere moderne, bewuste thuiskoker, voor iedere consument eigenlijk. Fascinerende lectuur, zeer aanbevolen.
‘Vierkantsverwaarding’ is een term die je leert in het boek: alles gebruiken van een geslacht dier. Vandaar dat ik weer eens kippenhartjes op het menu zet. Keurig spiervlees, keurig beschikbaar bij de grotere supermarkt, keurig te bereiden tot een smakelijk gerecht. Wie vreest dat tafelgenoten terugdeinzen voor de anatomisch ietwat herkenbare vorm snijdt de hartjes voor bereiding in de lengte door.
Kippenhartjes met port en dille
Hoofdgerecht voor 2 personen
200 g kippenhartjes
1 teen knoflook, geperst
1 el oestersaus
3 el olie
1 ui, fijngesnipperd
3 el rode port
wat pittigheid: beetje sambal, chilivlokken of iets anders
¼ kropje radicchio, in reepjes gesneden
15 g dille, fijngehakt
Wie tijd genoeg heeft marineert de (doorgesneden?) hartjes een poos, desnoods een complete middag, met de geperste knoflook en de oestersaus. Zo niet, dan niet, meng dan alleen.
Verhit de olie in een koekenpan en bak de gemarineerde hartjes en de gehakte ui op halfhoog vuur. Laat lekker kleuren, rol af en toe om. In een minuut of 5 moet het wel voor elkaar zijn. Schenk de port in de pan en voeg iets van pittigheid toe, een mespunt sambal of een snuif chilivlokken, plus de radicchio. Sluit de pan en laat nog eens 5 minuten smoren op heel laag vuur. Doe er dan de gehakte dille bij, meng en controleer op smaak; er zal wel wat zout bij moeten. Klaar! Ik at het met rijst, maar gekookte aardappelen (wie eet dat nog?) of puree smaken er ook best bij. Wijn: rode Corbières.
Op 17 maart 2025 start een nieuwe cursus culinair/wijnschrijven. Intensieve, persoonlijke begeleiding op je eigen niveau en helemaal op maat, gericht op jouw doelen. Klik hier voor informatie.
4 reacties op “Kippenhartjes met port en dille”
Werkelijk zalig dit recept! Dank!
Helaas heb ik een uienintolerantie en hebben we ui vervangen door asafoetida. We kregen alleen “woorden” over een door mijn man bedachte toevoeging van citroen. Ik wilde dat niet. Een volgende keer mag hij citroen toevoegen. Wat denkt u? Maakt dat het gerecht net zo lekker, minder lekker of nog lekkerder? Oja, nog iets. De port wilde hij al in de marinade doen. Kregen we nog meer woorden. Gelukkig is het nog geen kerst. We dronken er een biologische Italiaanse Barbera bij. Smaakte prima bij het gerecht.
Hm, ik ben het in beide gevallen niet eens met uw man. Als je de port aan de marinade toevoegt moet je dat vocht eerst wegbakken voordat de hartjes kleuren; dat duurt mij te lang. Citroensap of ander zuur versterkt het bitter van de radicchio en dat brengt de smaak uit balans. Nu is het bitterzoet met slechts een hint van zuur (uit de port), waarbij het zoet het bitter en de pittigheid complementeert.
Schenk een de port moet zijn een dl port?
Dank, een typo, ik zal het aanpassen. ‘Schenk de port in de pan’. De 3 gevraagde eetlepels uit het ingrediëntenlijstje.