Ergens staat me bij dat Agatha Cristies Hercule Poirot graag een glaasje ‘sirop de cassis’ drinkt. Zwartebessensiroop. Die bestaat nog altijd, zelfs in Nederland. Belg Poirot heeft dat liever dan allerlei alcoholische dranken, maar ook liever dan de Engelse thee. Een excentrieke man, met zijn schoenen van lakleer, ‘patent leather’. Maar ik val op de versie met alcohol, de crème de cassis waarop Bourgogne zo trots is. Niet om zo te drinken, daarvoor vind ik hem veel te zoet. Als me bij kennissen in de buurt van mijn Franse huis een kir wordt aangeboden – nog altijd immens populair hier – vraag ik hem altijd ‘pas trop rouge’: niet te rood, ofwel met weinig crème de cassis erin. In toetjes echter is het spul onverslaanbaar. IJstaart, vacherin in het Frans, wordt standaard geserveerd met frambozen- of bosvruchtencoulis. Crème de cassis is veel lekkerder. Mierzoet, ik zei het al, met dat doordringende bessenaroma, weelderig en wuft, en een terughoudende 15 procent alcohol. Daarbij is de kleur, zwartrood, zo prachtig. Ik lees op het etiket dat er totaal geen kunstmatige kleur- en geurstoffen voor nodig zijn; de bes knapt de klus zelf op. O wacht… men voegt alleen wat ‘bourgeons’ toe, de knoppen van de uitlopende scheuten, die nóg intenser ruiken.

Toetjes dus. Hoogzomer maak ik perziken die ik gepeld en in stukjes een poos in de crème de cassis marineer, maar daar is het nog te vroeg voor. Kersen dan. Of aardbeien. Of beter, allebei. De kersentijd begint nu of is net begonnen, en dan bedoel ik de tijd van de Hollandse kersen. Nederlandse aardbeien zijn er al vreemd lang. Herinnert u zich ‘zomerkoninkjes’ nog?

 

Kersen en aardbeien in zwartebessenlikeur

Toetje voor 4 personen

 

pakweg 20 kersen

stuk of 12 aardbeien

100 ml crème de cassis

100 ml zure room of clotted cream

als garnering een blaadje munt of wat viooltjessuiker

 

Ontpit de kersen en halveer ze. Als je geen kersen/olijvenontpitter hebt is het een aardig werkje met een mesje; het halveren is dan sowieso nodig om bij de pit te geraken. Marineer de kersen een poos – 10 minuten is leuk, een paar uur is beter – in de crème de casis.

Verwijder kort voor het serveren de kroontjes van de aardbeien (ze zijn veel teerder dan de kersen) en marineer ze een paar minuten mee.

Verdeel over 4 coupes of schaaltjes en drapeer op elk een klodder ongezoete room. Wijn erbij: nee.