Costers del Segre, het is een stoer hoekje van de ook al zo masculiene provincie Lleida in Catalonië, de enige die niet aan de zee grenst. Men maakt daar wijn, rood vooral. Rode wijn als een granieten zuil, weliswaar zorgvuldig gepolijst en gepoetst, maar toch, van graniet. Ik mocht er […]
Net de drie grote wijngidsen besproken, meldt Mariëlla Beukers zich: ook zij maakt een leidraad voor de dwalende wijndrinker. Goed, deze Rainbow Wijngids ook maar net verschenen. En nu heb ik hem op mijn bureau. 250 wijnen staan erin, van uitsluitend kleinere online-verkopers. Een buiteling van lekkers, van snoepjes, van […]
In de jaren zestig wist iedereen wat je bedoelde als je het over ‘de grote drie’ had: cabaretiers Wim Sonneveld, Toon Hermans en Wim Kan. Sinds twee jaar hebben we in wijnproefland ook drie groten, waar het daarvoor nog twee waren: de Wijnalmanak, de Supermarktwijngids en de Grote Hamersma. Gidsen […]
Als ik zeg dat het een opmerkelijke figuur is, hou ik me nog in. Wijnboer, reclamecomponist en mediaman Ilja Gort doet mij steeds weer denken aan iemand uit Kuifje en de Blauwe Lotus. Die snor, hè. Sommige collega-wijnschrijvers kunnen de man niet luchten, maar moeten toegeven dat zijn Château Tulipe […]
Slovenië, het is niet het eerste land waar ik aan denk als het om wijn gaat. Niet het tweede ook. Zal ik nog maar even vertellen waar het ligt? Ten oosten van Noord-Italië, onder Oostenrijk, boven Kroatië, links van Hongarije. Vreselijk lang Habsburgs geweest, wat recentelijker Joegoslavisch, maar in grijze […]
Vandaag in het Volkskrant Magazine Loethe Olthuis’ ultieme instructies voor het Koken van Piepers. Dan is het een vreemde vraag: wat is de ideale wijn daarbij? Geen mens eet die zomaar, met of zonder jus of boter of olie. En dus heb ik dit keer de handen geheel vrij om […]
Zijn Franse digestieven nou uit of lijkt het maar zo? Cognac en armagnac, nobele stooksels van grote traditie, ze worden zelden nog ingeschonken na een diner. Calvados heeft nog een vleug romantiek, geen idee waarom trouwens, appelen, Normandië?, maar cognac en armagnac leggen het in populariteit compleet af tegen de […]
Je hebt frisse wijnen, volle wijnen, stroeve wijnen. En paddestoelwijnen. Wijnen die bij zwammen passen als deksels op potten, schroeven bij pluggen, trekkers bij kurken. Ze ruiken dan vaak al van zichzelf naar bosgrond, naar natte blaadjes en vergankelijkheid. Steek je neus in zo’n glas en je wordt subiet beschouwelijk. […]
En waar wordt wijn van gemaakt? Ja, zeg het maar? Van druiven, precies. Nou, dat is zo, maar er gaat soms nog wel wat meer in. Gist, suiker of wijnsteenzuur bijvoorbeeld. De meest toegepaste ‘toevoeging’ aan wijn echter is hout. Eikenhout. Ooit was het simpel: om wijn te kunnen vervoeren, […]
Het is een vreemd streekje, met malle druivenrassen, en een wegzwemmerig breed scala aan wijnen: Gaillac. Ligt om de hoek van Toulouse, een beetje tussen alles in, Middellandse Zee, Oceaan, Centraal Plateau, Pyreneeën. Lokaal wereldberoemd, maar een uur verderop niet meer. Hun marketingprobleem is dat gebrek aan duidelijkheid. Zoveel typen, […]
Ongecompliceerd slobberen, ontspannen lebberen, dat is uiterst aangenaam, vooral als het ongecompliceerde, ontspannen wijn betreft. Wie het lebberen nog niet beheerst: in de bouchons van Lyon kun je het leren. Dat zijn ongecompliceerde, ontspannen restaurantjes waar je met vreemden aan tafel eet, ‘elleboog aan elleboog’, en waar de fantastisch simpele […]
Tja, het heet nou wel komkommersoep, vandaag in Loethe Olthuis’ stuk in het Volkskrant Magazine, maar het smaakt toch vooral een beetje anijzig. Door de toegevoegde pastis. En dan komt er dat ragfijne accent van dille bij. De komkommer zelf zorgt alleen maar voor een basis. Waarom geen rauwe genomen? […]