Wat zou de Italiaanse keuken zijn zonder pasta? En dat terwijl hij pas een eeuw geleden met zijn opmars richting volksvoedsel begon. Buiten Napels dan. Verse én gedroogde pasta zijn vreselijk oud. Verse is logisch, gewoon de platbrooddeeg in water koken in plaats van op een hete steen bakken, in […]
Het zuurkool-met-worstseizoen is weer losgebarsten. Het jaargetijde dat mensen die geen depressies in de kop hadden ze alsnog om de oren krijgen. Tegelijk was het een week geleden Wereld Vegetarisme Dag (inclusief onnodige spatie), wat in de Volkskrant eerbiedigd moet worden. Alsof dat niet al het jaar rond aandacht krijgt […]
Voortschrijdend inzicht, laat ik het zo maar noemen. Mijn liederlijke levenspad voerde mij alweer meerdere jaren geleden naar een punt waar mijn huisarts me tot de fysieke orde moest roepen. Bloedonderzoek naar gans iets anders bracht een nogal hoge bloedsuikerwaarde naar voren, iets waarover ik me nooit druk had gemaakt. […]
De wilde wingerd tegen de Bourgondische muur bloeide, iets wat je niet zag maar hoorde: een zacht gegons van allerlei soorten bijen verraadde dat het bij de minuscule, nauwelijks gekleurde bloemetjes net zo druk was als in de Amsterdamse Rosse Buurt op een vrijdagavond. We aten buiten, tussen de rozemarijn […]
Sport en eten, ik weet er weinig van, vooral doordat ik me alleen voor het laatste onderwerp interesseer. Chips en bier, was dat het niet? De Fransen staan daar echter anders in, als ik de consul-generaal Catherine Feuillet mag geloven. Zij verhaalde bij een lunch in Alain Carons snoepige restaurant […]
De geur van de zomer, opeens rook ik hem. Asfalt ruikt anders, gras ook, struiken geven andere aroma’s af en met zonnebrandolie ingesmeerde mensen al helemaal. Dit uitzonderlijke privilege viel mij als verkleumde Nederlander te beurt in Griekenland, begin deze maand, bij een wandelvakantie van de ANWB. Wij struinden er […]
Er is veel te doen over ‘invented tradition’. Professor Alberto Grandi maakt zich er druk over en schrijft in zijn laatste boek La cucina italiana non esiste (‘de Italiaanse keuken bestaat niet’) met een sauzend sarcasme over de Italiaanse neiging, behoefte, om allerlei voedingswaren en recepten te voorzien van verzonnen […]
Was het op deze plek dat ik onlangs beweerde dat er nog maar één seizoensgroente bestaat? Waarmee ik dan asperges bedoelde. Dat was overdreven. Raapsteeltjes zijn er ook niet het hele jaar, net zo min als verse kapucijners en doperwten – daarover allicht binnenkort weer meer – en postelein, plus […]
Kookboeken zijn tegenwoordig zelden nog slechts kookboeken. Beleefboeken zijn het, droomboeken. Je laaft je aan sferen, aan het smakelijke uiterlijk van auteurs ook vaak, en als je wilt, áls je wilt, kun je eruit koken. Dat gebeurt maar heel beperkt, heb ik gelezen. Een of twee recepten per boek, gemiddeld. […]
Als het om eten gaat is er nog maar weinig te merken van seizoenen. Wie wil eet aardbeien in december en spruitjes in juli. Grofweg is er nog maar één tijdgebonden product over en dat is de witte asperge. Goed, ook die liggen er met kerst, naar hier gevliegtuigd van […]
Er zijn zo van die bereidingen waarvoor je als beetje ervaren koker geen recept nodig hebt. Soep bijvoorbeeld, en dan vooral die waaraan geen vlees te pas komt. Kwestie van groenten in water koken en dan de staafmixer erop zetten, of desnoods de stamppotstamper, als je nog iets van textuur […]
Heeft er iemand in Nederland al eens geprobeerd op serieuze schaal rijst te verbouwen? Een belachelijke gedachte misschien maar kom op, water en warmte hebben we en de temperatuur stijgt alleen maar. Voor een bestaande teelt hoeven we niet zo heel ver te reizen: Noord-Italië, Zuid-Frankrijk en Oost-Spanje hebben hun […]