Amanida

Catalonië heeft een dierbaar plaatsje in mijn culinaire hart. En dan bedoel ik niet eens dat dat deel van Spanje samen met het Baskenland op dit moment in Europa de toon aangeeft als het om de haute cuisine gaat. Nee, het ‘gewone’ eten is er al zo lekker. Natuurlijk is er een direct verband tussen het een en het ander. Maar daar hebben we het wel eens een andere keer over. Dit keer aandacht voor iets ogenschijnlijk dom simpels: sla. Of liever gezegd salade. Ik was dit weekend met zangvrienden in Arenys de Mar, waar wij op een uitzondering na de bek hielden en ons slechts wijdden aan de culinaire tonen van zee en land, mar y muntanya. En de eerste avond al was daar dat gevoel van loutering, van glorie, van feest op mijn tong. Dat kwam niet door de schotel van gemengde vis van de hete plaat.

Die was aardig, maar meer niet. Nee, dat onbeduidende bord amanida (het Catalaanse woord voor salade) deed het hem. Ik mocht er zelf zout, olie en azijn over gieten, dus eigenlijk hoeft de chef van restaurant Il Poncho geen enkele credit te krijgen, anders dan voor de aanschaf van correct vers materiaal. Maar ook ik maak geen aanspraak op bovennatuurlijke vermogens bij de toediening van de aromaten. Waarom was die sla dan zo verheugend lekker? En waarom vooral ook smaakte hij anders dan een identieke kom in, pak hem beet, Toscane? Het moet de olie en azijn zijn geweest. Ik ben dol op Toscaanse olie, maar die is krachtig van smaak, vol, fruitig en dikwijls branderig, of met een bittertje. Deze olie was weliswaar herkenbaar als olijfolie, maar liet ruimte voor de smaak van de groenten. En de rode wijnazijn voegde zich al evenzeer in het geheel (hebt u het ook zo gehad met balsamico?). Ja ja lezers, hier was weer eens heel ouderwets sprake van less is more!

Reden dus om nu eens niet de knallendste olijfolie te kopen, maar een mildere versie.
Een amanida kan uit groente alleen bestaan, maar als voorgerecht kun je er ook een plak goede ham op leggen, pernil in het Catalaans, of wat ansjovis en hardgekookt ei. Leg alles op een schaal, sprenkel er flink olie, weinig azijn en wat zout over. Nauwelijks of niet husselen.

Catalaanse salade voor 4:
2 little gems of kropslaharten, in stukken gesneden
6 smaaktomaten, in stukken
1 zoete witte ui, in halve plakken
1/4 komkommer, geschild en in plakjes
1 puntpaprika (liefst groen), in plakken
handje wortelrasp
8 plakken serranoham of 12 ansjovisfilets
4 hardgekookte eieren, in kwarten
6 eetlepels olijfolie
3 eetlepels rode wijnazijn
zout