Lezers, ik loop achter. Hopeloos. Er zijn de laatste tijd prachtige boeken verschenen en ik heb er nog geen aandacht aan gegeven. Elk van de schrijvers hoopt dat haar of zijn boek in mijn Volkskrantrubriek terecht komt. Maar zelfs als we van de Volkskeuken een boekenrubriek zouden maken hadden we nog geen ruimte genoeg. In 2017 verschenen 100 in het Nederlands geschreven kookboeken plus zo’n 600 vertaalde, als ik het goed heb gehoord. Zevenhonderd titels! Het grootste deel is de aandacht niet waard – afslankboeken, dieetboeken, gezondheids- en eeuwig-levenboeken en boeken door culinair meeliftende BN-ers diskwalificeer ik sowieso – maar dan nog blijft er veel te veel over. Toch over de drie opvallendste van de laatste tijd hier enkele woorden, omdat ze kwalitatief uitsteken boven de rest.

 

TLV, recepten en verhalen uit Tel Aviv

Jigal Krant heeft een indrukwekkend geslaagd smulboek afgeleverd dat op meerdere punten klopt. Niet alleen brengt het een uiterst aangenaam beeld over, met een sfeer – daar wil ik zijn! – en is het vaardig geschreven, het is ook praktisch: de recepten zijn lekker en uitvoerbaar. Onderwerp is natuurlijk Tel Aviv, waar een soort gekte heerst, een levensdrift, een dansen op de Israelische vulkaan wat zeker ook culinair gevierd wordt. Geen wonder dat de orthodoxe rest van het land moord en brand schreeuwt. Krant en fotograaf Vincent van den Hoogen hebben een prachtig werk gepubliceerd: niet alleen een kookboek, ook een document waar in een dichtbije of verdere toekomst nog met verbazing naar zal worden gekeken.

TLV, Jigal Krant, Nijgh & Van Ditmar, € 29,99

 

Koken met kleur

Iedereen juicht over Joke Boons laatste boreling. Mja. Dat komt mede door Boon zelf en de goodwill die ze heeft opgebouwd. Ze is geurdoof – een zeldzame aandoening – wat haar interessant maakt, afwijkend, anders. Daarbij levert ze kwaliteit in tekst en recept. Dit boek heeft een aardige insteek: de kleur van ingrediënten en gerechten. Boon gaat echter verder, ze meent dat het werken met kleur en het combineren ervan de gezondheid ten goede komt. Dat is boud, maar er zit wel iets in wanneer je beseft dat de kleurigste ingrediënten van plantaardige aard zijn. Die verwerkt Joke in verrukkelijke recepten die uitnodigen tot koken.

Maar dan staat er dat ‘mja’, hierboven. Dat komt doordat ik de uitgave ontoereikend vind. De foto’s komen mat over, er lijkt een grauwsluier over te hangen en de vormgeving is een beetje dertien in een dozijn. Sjongejonge, als je een boek hebt dat over kleur gaat dan pak je juist daarmee toch uit? Maar nee. Standje voor de uitgever.

Koken met kleur, Joke Boon, Nieuw Amsterdam, € 24,99

 

Mangiamo!

Jaja, ik weet het, er staat een ronkende quote van mij op de achterzijde van het boek. Die ik maakte op grond van een voorlopige pdf en tekst. Plus natuurlijk het al jaren bestaande blog van Antoinette Coops, de Nederlandse die nu alweer 17 jaar in de Veneto woont en daar haar culinaire vleugels leerde uitslaan. Gelukkig, mijn kreet blijkt helemaal terecht nu het boek er echt is. Loepzuivere recepten en de bijpassende anekdotes en achtergronden die alleen een daar wonende Nederlander kan noteren. Kennis en inzicht plus begrip voor de verschillen tussen de culinaire achtergronden van Nederlanders en Italianen zijn essentieel voor de kwaliteit.

Over de uitmonstering van het boek ben ik, eh, tevreden. Maar niet meer dan dat. Duidelijk dezelfde vormgever als bij Joke Boon, ‘Bij Barbara’, netjes maar voorspelbaar. Het omslag echter is opvallend anders: lekker. Maar waarom trekt bij beide boeken al in de winkel het karton van de cover krom, Nieuw Amsterdam?

Mangiamo!, Antoinette Coops, Nieuw Amsterdam, € 27,99