Zo’n klein gehuchtje en dan zo’n enorme wijn! Nou wist ik het al sinds de hoofdrolknul in de jaren zestig tv-serie Skippy zijn lessen kreeg over een radioverbinding: in Australië is alles ver en leeg. En dus is er niks on-Australisch aan het 218 inwoners tellende bakermatje van de Morse Code Shiraz 2008, een fluwelen pilaar van een wijn die ik suggereer bij de jerk-kip van Jamie.

Padthaway heet het dorp, en we mogen de naam weer meteen vergeten. Dat gaat trouwens vanzelf als je met zijn tweetjes de driekwart liter naar binnen giet, want hij schoudert zich met 14,7 alcoholprocenten de fles uit. Ondoorzichtig van tint en bijna ondoorzichtig van geur en smaak, met leer, tabak, chocolade en ingedikt zwart fruit is het een wijn waar je plakken van kunt snijden. Zonder een gerecht na de eerste slok te veel van het goede, maar Jamies jerk zet hem op zijn plek. Jerk is een Jamaicaanse bereiding die stuitert van specerijen en pittigheid. Het begrip ‘subtiel’ was blijkbaar even niet voorhanden toen de zonnige rastahoofden aan het eten gingen denken. In zo’n geval heb je twee opties als het om de drank gaat: de tegenaanval, of het geheel en al opgeven en iets nemen dat vooral nat en koel is, bier, cola, water. Jamie kiest voor het laatste, ik voor het eerste. De Shiraz van Henry’s Drive past ook bij alles wat slagers en Albert Heijns aan kant-en-klaar gemarineerd vlees verkopen, want dat is ook niet al te fijnzinnig. Don’t worry, drink happy.

Morse Code Shiraz 2008, Henry’s Drive Vineyards, bij www.grapedistrict.nl, 6,95 euro.