Voortschrijdend inzicht, laat ik het zo maar noemen. Mijn liederlijke levenspad voerde mij alweer meerdere jaren geleden naar een punt waar mijn huisarts me tot de fysieke orde moest roepen. Bloedonderzoek naar gans iets anders bracht een nogal hoge bloedsuikerwaarde naar voren, iets waarover ik me nooit druk had gemaakt. Hoe heet dat ook alweer in de wetenschap? Je zoekt het een en vindt iets heel anders, tuurt naar de hoofdweg en ziet opeens een interessant zijpad. Hoe dan ook, het leidde tot verschuivende eetpatronen hier; mijn J deed gewoon mee, want suiker grotendeels weglaten uit je eten doet niemand kwaad. Nieuwste loot aan de eetpatroonstam is proberen ook ’s middags groente te eten. Dat vergt een beetje tijd en vooral planning. Zeker ’s zomers, in Frankrijk, koop ik wat grotere hoeveelheden van dingen als sperziebonen, bloemkool of verse erwtjes en bereid die meteen na thuiskomst van de markt. Nou ja, bereid, ik kook ze eventjes kort. Blancheer ze, precies. Daarvan stel ik dan lunchsalades en voorgerechten samen. Tomaatjes erbij, of dun geschaafde venkel, lente-ui, en altijd een of andere peulvrucht. De inmaakindustrie bedacht ons met miniblikjes waarmee het feestelijk variëren is, linzen, kikkererwten, nier- of tuinbonen. En dan mag er iets bovenop, verkruimelde feta, een plak parmaham, wat noten, waarna de bekroning volgt met vinaigrette, die ik tegenwoordig ook al voor meerdere dagen tegelijk maak, of een Aziatische dressing van limoensap, Thaise vissaus, water en suiker. Ja, suiker, kom op, die theelepel voor twee personen telt niet in het grote geheel.

Ik ben best trots op mezelf. Dat systematische heb ik decennialang af kunnen houden, ik was altijd de krekel die lachte om de mieren, maar ja, opeens keert de leeftijdswal het enigszins wrakke schip.

 

Paprika-peterseliesalade met sardines

Lunch/voorgerecht voor 2

 

2 theel. mosterd

1 eetl. wijnazijn

5 eetl. olijfolie

1 groene puntpaprika

1 miniblikje kikkererwten, uitgelekt

8 kerstomaatjes, gehalveerd

1 stevige handvol bladpeterselie, gehakt

1 blikje sardines

 

Klop een vinaigrette van de mosterd, azijn en olie; breng stevig op smaak met zout. De andere ingrediënten bevatten het allemaal niet, industriële kikkererwten zijn ook zo flauw al wat, dus vang dat op. Flauwe salades zijn saaie salades en die smaken niet naar meer.

Verwijder zaad en zaadlijsten van de paprika en snijd hem in ongelofelijk dunne reepjes. Meng met de rest behalve de sardines en laat minstens een kwartier staan. Serveer met de sardines bovenop. Wijn: droge rosé. Maar ’s middags toch maar water.