Geen terugblik hier, lieve lezers. Dat leidt toch maar tot gelamenteer, scheuren van klederen en het strooien van as over het hoofd. Vooruit gaan we, kop in de wind, blik naar voren. Wie lekker aan het herstellen is van een ziekte barst van de plannen. Het lijf wil misschien nog niet, maar de kop gonst van energie. Zo voel ik het ook, op de overgang naar het nieuwe jaar. Reizen wil ik, eten in restaurants, concerten bezoeken, lezingen geven, repeteren en optreden met mijn koor, al die dingen die straks weer kunnen. Endorfine, dopamine, serotonine, oxytocine, het strijkkwartet speelt tussen mijn oren nu al de Gelukshormoonserenade in C overmatige terts. Na een jaar waarin alles verminderd was is dat logisch. Ik wens een iegelijk een klaterend 2021, schaterlachend gezond, met veel verdringing van nare herinneringen. Volle kracht vooruit!