Langzaam, heel langzaam stierf de oude oven. Het wit geëmailleerde apparaat met zijn bijzondere jarenvijftigknoppen verstijfde, koelde af, gaf geluidloos de geest. Schreef ik twee weken geleden nog dat het ding op stand 3 al naar de 300 graden schoot, nu besef ik dat dat een teken was. Net als oude appelbomen voor hun verscheiden nog één keer een dikke oogst geven, zo wilde deze voorwereldlijke machine ons als nieuwkomers nog een keer de gelegenheid geven Bourgondische slakken te laten bubbelen.

Er stond een taart in, een rabarber-aardbeientaart. Die dus niet gaar werd. Dat vond de roedel zoetgebekte klussers in ons huis niet fijn, maar ach. De slakken hadden ze al gehad, een paar dagen eerder. De buurman verzamelt ze zelf, tijdens of na regenweer, als ze op uiterst onverstandige wijze op plaatsen komen waar ze gepakt kunnen worden. Dan krijgen ze dagenlang niks te eten en worden ze vervolgens gewassen en gekookt in kruidenbouillon. Heel langzaam, zodat ze half uit hun huisjes kruipen. Vervolgens trekt Claude ze helemaal naar buiten om ze later weer terug te stoppen met boter met sjalot en knoflook en peterselie. Helemaal op het eind gaan ze de oven in, tot de boter bruist en bubbelt.

Een heel verhaal. Maar Claude is gepensioneerd, die heeft tijd. Andere Fransen halen hun slakken in de supermarkt. In blik zijn ze alleen per 120 tegelijk te krijgen, maar in de diepvries zijn ze er netjes per twaalf, kleintjes, middelgroot of groot. Die zitten al in hun huisjes, met boter – desgewenst echte Isigny-boter met een appellation contrôlée. En ze kosten dermate weinig dat ik Claudes verhaal – waar ook nog het uitkoken van de lege huisjes bij komt – niet ga navolgen.

Morgenmiddag wordt een nieuwe fornuis bezorgd. Dan kan er weer gebakken worden. De abrikozentaart bijvoorbeeld die een paar dagen geleden een succes was: doe de ingrediënten voor het deeg in een keukenmachine (geen blender) en draai tot het een bal begint te vormen. Verdeel het deeg in een taartvorm van 22 of 24 cm doorsnee en maak een klein randje. Zet de vorm een half uur in de koelkast.

Verwarm de oven op 180 graden. Klop de eieren met de suiker, de gemalen amandelen en de room glad. Verdeel het mengsel over de taart. Verwijder de pitten van de abrikozen en snijd ze in schijfjes. Verdeel die over het mengsel en bak de taart tot hij mooi goudbruin kleurt, in circa 30 minuten.

Abrikozentaart

voor 8 punten

Deeg:

1 ei

1 snufje zout

100 gram basterdsuiker

100 gram koude boter, in 8 stukken

200 gram bloem

vulling:

4 eieren

100 gram suiker

100 gram gemalen amandelen

1 dl slagroom

10 à 12 verse abrikozen