Let even op, want ik ga twee gebeurtenissen met elkaar verbinden die geen enkel verband hebben: mijn dochter ging verhuizen en wij aten chili. Mijn dochter studeert en is dus studente, en zoals iedereen weet overleven studenten op dat spul. Zij is echter een uitzondering – koken als nuttig, aangenaam, plezierend tijdverdrijf tijdens ons lijdend bestaan op deze draaiende bol heeft ze van haar vader overgenomen – en heeft zich nog nimmer aan het maken van chili bezondigd. Meen ik. Terecht of niet terecht? Chili con of sin carne is de exotische variant van onze stamppot, kluitig voedsel met een lage tijd/calorie-opname-ratio, eten dat niet gegeten hoeft te worden maar desgewenst gehooid, geschrokt, naar binnen geschoven, gebikt, gebunkerd, gemetseld, gebuffeld, terwijl je hangt, hurkt of staat. Niet voor niets is het van Amerikaanse origine en heeft in 1977 de staat Texas het tot officieel gerecht benoemd – de Mexicanen aan de andere kant van de grens willen er niets mee te maken hebben (tenzij gringo’s met geld het willen bestellen).

Er bestaan puristen, zelfs onder Texanen, die graven naar de origines van het gerecht. Daarbij komen ze uit bij chilipepers en vlees, vers of gedroogd, en rundervet. Maar niet bij bonen, iets wat de armere studenten zal verdrieten.

Al dat soort overwegingen kwamen voorbij, tussen de tevreden mentale oprispingen over mijn bijdrage aan de verhuizerij door. Vinyl gelegd, raamverduistering gemonteerd, gasfornuis aangesloten. Voor een overtuigd en verklaard klushater bepaald niet slecht. Waarna ik doorging op de chili. Was er niet meer mogelijk? Een variant, een lichtvoetiger versie met wat meer groente erin? Zo kwam ik op onderstaand gerecht. Op de naam chili mag het geen aanspraak doen, maar ach, u en de studenten begrijpen wel meteen welke kookhoek we in gaan. O, voor mannelijke studeerders: hoeveelheden verdubbelen.

 

 

Chili met taugé en paprika

Voor 4 personen

 

2 uien, grof gesneden

3 à 4 rode puntpaprika’s, in reepjes

4 eetlepels olijfolie

400 g gehakt, rund of vegetarisch

1 à 2 chilipepers, fijngesneden

3 tenen knoflook, gehakt

1 miniblikje tomatenpuree

200 g taugé, gewassen

2 theelepels gemalen komijn

2 theelepels oregano

1 blik zwarte of rode bonen

1 blik linzen

 

Bak de ui en paprika een minuut of 3 in de olie. Voeg dan het gehakt, de peper en de knoflook toe en bak al omscheppend tot het gehakt min of meer los is en zijn roze kleur verloren heeft. Voeg zout en de tomatenpuree toe, sluit de pan, draai het vuur laag en laat 5 minuten garen, tot ui en paprika wat zachter zijn. Voeg dan de helft van de taugé, de komijn en oregano, de bonen en de linzen toe, met wat van hun vocht, en warm grondig door in nog eens 5 minuten. Breng op smaak met zout en serveer elk bord met een plukje rauwe taugé bovenop, voor de crunch.