Het is koud, hier in het volkskeukentje. Zonder Sylvia. We komen haar alleen nog op de gang tegen. Zelden. Speciaal voor haar is een onverwarmd torenkamertje gebouwd, een loftje eigenlijk, om te lijden. Dat is heel belangrijk voor columnschrijvers. Daar zit zij nu. Zij lijdt. En wij moeten allenig door met het brandende houden van het flakkerende culinaire kaarsje in de tocht van het dagbladenbestaan, in de huilende wind van de drassigelandse seizoenen. Maar het is een opdracht. Een queeste. Vandaag daarom een nieuw Zwaar Onderwerp: kipfiletverliefdheid. Die moet stoppen.

Ook van de ware kippen, biologisch, Label Rouge, scharrel, snijden vaardige handen rits rats de filets af, omdat de vaderlandse goegemeente dat wenst. De etertjes en kokertjes blieven geen dood beest, maar ‘vlees’. En wat het uiterlijk betreft zou kipfilet zou uit een magische sojavezelspuit gekomen kunnen zijn. Makkelijk te snijden, makkelijk te bakken, makkelijk te eten. Louter voordelen dus? Ja, voor zeikkinderen, zeurvaders, ik-haat-koken-moeders, ik-had-geen-tijdpartners.

En nadelen te over: kip moet gaar omdat hij altijd ziekteverwekkende microben bevat. Dat verandert filet in schoenzool, droog, taai, zielloos eiwit in ziekenhuisvoedselvermomming. En omdat iedereen filet wil, blijven er poten over. Die worden vervolgens gedumpt. Terwijl ze veel lekkerder zijn, en nooit, nooit, nooit droog worden. Ideaal vlees: kippenbout. Soms maken ze er blote braadkluifjes van of wat ze voor naam verzinnen: ontbeende dijen zonder vel. De lekkerste hapjes die er bestaan. Met bot, karbonaadjes, is zeker zo lekker, maar ja, die zeikkinderen en zeurvaders, hè.

Zachtjes een kwartiertje bakken, met zout en in olijfolie, is al lekker. Maar laten we het boompje een beetje optuigen. Speciaal voor kindertjes: appel erbij, en rozijnen. Een beetje koker kiept er dan een scheut calvados door, maar dat moet je maar zien.

Bak de blokjes appel – hoe kleiner hoe chiquer – apart in boter, met de gewelde rozijnen. Het spek mag naast de kip bakken, samen met de rozemarijn. De appel heeft geen kwartier nodig, iets minder, kijk maar. Voeg ze bij de kip als die ook servierfähig lijkt. Erbij lijken mij linzen met room erg lekker: linzen laten uitlekken, opwarmen met room. Snel naar Sylvia’s loft brengen. Tegen de kou.

Kipkluifjes met appel en rozemarijn

Voor 4 personen

4 of meer scharrel- of biologische kipkluifjes/karbonaadjes/dijen zonder vel

olijfolie

2 appels, in kleine blokjes

1 eetlepel boter

1 eetlepel rozijnen, half uur in water geweld

100 gram ontbijtspek, in blokjes

2 takken rozemarijn

2 blikken linzen

1 dl crème fraîche