Sherry, wie drinkt er nou nog sherry? Nou, ik. Ook niet alle dagen, goed, maar jongens jongens jongens, zo’n blikkerend droge Fino of Manzanilla ruist langs de papillen als koele zeewind tijdens een hittegolf. Hoe ga ik u zo gek krijgen om hem te proberen? Sherry lijdt helaas aan foute beeldvorming. Dat komt door de historie – koningin Juliana met haar sherrykuur hielp niet – en door de onbekende smaak. Droge sherry lijkt in niks op ‘gewone’ wijn. Hij is net zo anders als bier. Geen bloemige geurtjes, geen bloemetjes in het glas, maar stoere aroma’s, zon op de keien, erotiek in de schaduw van het appartement. Duik deze zomer in het diepe en zet een fles Piedra Luenga Fino in de koelkast. Die is nog bijzonder ook, want het is niet eens echte sherry: hij komt uit buurgebied Montilla Moriles en is niet van de palominodruif gemaakt maar van pedro ximenez. Precies, waar ook dat zoete spul van komt. Maar deze is echt schervend droog, amandelig, als bleekgouden vloeibaar Andalusisch stof, en nog biologisch ook. Drink dat nu eens voor of bij de barbecue, of – verbluffend goed – bij Hollandse Nieuwe. Fino: koudvuur uit Zuid-Spanje.

Fino Piedra Luenga, Bodegas Robles

Supermarkten Ekoplaza, € 9,95 (0,5 l)