Platkoken is gezond! Sufgekookte groente, naar de reldeldel gebakken biefstuk, blikerwtjes die door dom vergeten nog een half uurtje hebben staan pruttelen in hun eigen nat, het is allemaal uitstekend voor u en voor mij. Want wat is koken? Voorverteren. Voor omnivoortjes als wij zijn hebben we malle korte darmen. Om uit voeding te halen wat erin zit, koken wij het. Celwanden worden zacht, bindweefsel verandert in smeuïge gelatine, de hitte kraakt de zaak zodat we de essentie makkelijk kunnen opnemen.
Maar de vitamines dan, roept u. Nou, er is er maar eentje die echt last heeft van hitte, en dat is C. De rest kan dat koken best hebben. En C krijgen we linksom en rechtsom genoeg binnen, vooral met fruit. Voorts hebben we groenten vooral nodig vanwege de vezels en kijk, ook die verdwijnen niet echt door verhitten!
Natuurlijk overdrijf ik. Een beetje. Op de lange duur zouden er echt wel wat van de vitamines B en E en K en zo kaduuk gaan. Maar niet genoeg om tekorten te doen ontstaan. Waren de mensen van voor de Tweede Wereldoorlog ongezond? Want toen kwam het gloednieuwe advies aan de huisvrouwen dat ‘de groenten best kort gekookt mochten worden!’ Dat was maar deels een nieuw inzicht. De ware reden was brandstofschaarste.
Uit rauw voedsel halen wij verdraaide weinig. Door die korte darmpjes. De mens is een kooketer! Maar ga ik nu echt aanraden om alles maar helemaal tot snot of schoenzool te verwerken? Welnee. Dat is per slot van rekening niet te vreten. Ik schrijf dit alleen maar om eens een andere blik te geven. Ter geruststelling gaan we lof en konijn bakken. Snijd de lof in de lengte in kwarten. Smelt de boter in je allergrootste koekenpan en strooi er de suiker in. Leg de lof erbij in een enkele laag en bestrooi met zout. Bak 15-20 minuten zoetjes onder een deksel en draai de kwarten af en toe om.
Zout de stukken konijn of kip. Giet olijfolie in de pan en bak de stukken op halfhoog vuur aan alle kanten tot ze een lekker kleurtje hebben. Doe er het venkelzaad en de knoflook bij, plus een scheutje witte wijn. Dek af en laat 25 minuten garen. Haal dan het deksel weg en laat het vocht bijna verdampen, terwijl je het vlees verschuift en keert, zodat er een lekker laagje aan gaat zitten.
Gebakken konijn of kip met venkelzaad en lof
Voor 4 personen
4 struikjes witlof
1 flinke eetlepel roomboter
2 afgestreken eetlepels suiker
4 stukken tam konijn (of ontbeende kippendijen)
5 eetlepels olijfolie
1 eetlepel venkelzaad
2 tenen teen knoflook, geplet
scheutje witte wijn
8 reacties op “Recept konijn (of kip) met venkelzaadjes en gebakken lof”
Ik verwachtte konijnenbout met beenham eromheen. Maar het is konijnenbout gekruid en klaargemaakt zoals beenham begrijp ik. Doel op "in porchetta".
Nee joh. Porchetta is ontbeend varkentje, gevuld met zijn eigen vlees, organen en venkel. In Toscane doen ze hetzelfde met konijn. Maar mijn vriendin Ornella in Poggibonsi vond dat het om de smaak ging en liet dat ontbenen en oprollen achterwege. Dit is haar versie.
Wat lekker weer! Ik heb er nog ovenfriet van zoete aardappel bij gemaakt, hier ga ik nog mooie sier mee maken bij veel vrienden!
En reuze makkelijk ook, kan volgens mij echt niet fout gaan!
Bedankt weer Onno!
Hoe maak je zelf ovenfrite van zoete aardappel?
Zoete aardappel snijden, niet te dik. Laagje olijfolie aanbrengen. 35 minuten op een velletje bakpapier op 160 graden. Zout en peper.
Zodra je de aardappel in de oven hebt geschoven, begin je met het vlees. Zodra dat onder de deksel gaart, begin je met de witlof. Alles zal tegelijk klaar zijn.
Bedankt Peter !
Zojuist bij de poelier ontbeende konijnenruggetjes gehaald. Kan ik het bovenstaande recept dan nog aanhouden? Iets zegt me dat 25 minuten garen onder een deksel wat overdreven is.
Inderdaad. Als je botloze rugfilets hebt, is 10 minuten al heel wat. In die tijd verdampt de wijn misschien niet genoeg, maar dat kun je met hoger vuur oplossen als het vlees de pan uit is.