Wijnschrijven? Ik zou er niet aan beginnen. Als je jargon gebruikt, praat over hints van sering, milde aanzet en het boterige van eikenhout vinden lezers je een snob. ‘Het gaat mij er alleen maar om of een wijn lekker is’, zeggen ze dan. Maar ja, met dat ene bijvoeglijke naamwoord omschrijf je niet het ganse vineuze gamma in de winkels.

Wijncursussen zijn er om je het jargon te leren. Dan kun je meekletsen. Tussen ex-wijncursisten en niet-becursuste lebberaars gaapt dus een semantische kloof, maar ook dit keer ga ik hem proberen te overbruggen. Neem de Château Rives-Blanques 2010. Een Chardonnay uit het Zuid-Franse Limoux is het, maar eentje die geurt en smaakt als een witte Bourgogne. Het is een wijn die ver is uitgestegen boven enkelvoudige aanduidingen als ‘ruikt naar perzik’. Hij heeft zoveel aan boord dat de kenners fronsend uitkomen op ‘complex’. Dat betekent niet moeilijk, maar rijk geschakeerd. Dit is voorname wijn, trillend als een espenblad, met boventonen als de viool van Janine Jansen. Hoor ik daar nu Mozart? Nee, het is Poulenc. Drink hem bij visgerechten, of gewoon zomaar, omdat het voorjaar is.

Château Rives-Blanques 2010, Limoux, 11,75 euro bij www.colaris.nl.