Veldslag
Woensdag is een zware dag. Dan blijft een vriendin van mijn dochter eten, een meisje dat uiterst netjes is opgevoed. Nooit zegt ze dat ze iets niet lust. Ze raakt alleen niet aan wat er op haar bord ligt. Glimlacht als een engeltje, maar doet alsof er excrementen geserveerd zijn. Ze proeft niet eens. Ze zwijgt. Dan was mijn kat vroeger beleefder. Die nam steevast een ferme hap van wat hem werd voorgezet, wierp mij een dankbare blik toe en at het voedsel weer naar buiten.
Mijn dochter heeft ook vriendinnen die gewoon voor hun mening uitkomen. Eentje zei laatst: “Ik vind het wel lekker, maar ik hou er niet van.” Dat geldt dan voor alles, friet, pannenkoek, pasta, kroketten. Ik heb nog steeds niet kunnen uitvinden wat ze wél wil. Haar eigen moeder frommelt er met Guantanamo-methoden dagelijks iets in. Dat zijn ze gewend daar, eten is een dagelijks veldslagje, een spel waarin iedereen zijn rollen kent en waar ze allemaal stiekem van genieten. Zo vertrouwd, hmmm, heerlijk.
Tagliatelle met rozemarijn-walnotensaus voor 4:
150 g gepelde walnoten
1 snee oud witbrood
50 g pijnboompitten
1/2 teentje knoflook
25 g Parmigiano Reggiano
1 eetlepel verse rozemarijnblaadjes
olijfolie
400 gram tagliatelle
zout en peper
19 april 2006
Op 17 maart 2025 start een nieuwe cursus culinair/wijnschrijven. Intensieve, persoonlijke begeleiding op je eigen niveau en helemaal op maat, gericht op jouw doelen. Klik hier voor informatie.